ഒരുപാട് മാറ്റങ്ങളുണ്ട്, എങ്കിലും സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിയാല് ഒരുമാറ്റവുമില്ല ഒന്നിനും.
ആ വഴികള്, ചുവരെഴുത്തുകള്, മുന്നിലെ റൌണ്ടിലുള്ള പൂന്തോട്ടം,മൊസാണ്ട പൂക്കളുടെ ചെടികള്,വെള്ള നിറത്തില് നീളത്തിലുള്ള കെട്ടിടം,
തിരക്കിനിടയിലും ഏകാന്തമായ തുരുത്തുകളെ ഒളിപ്പിച്ചു വെക്കുന്ന ഇടനാഴികള്,
ടെന്നീസ് കോര്ട്ടിന് പിറകില് നിന്ന് ഹൈഡ്രജന് സള്ഫൈഡിന്റെ മണം ഫിസിക്സ് ലാബില് നിന്ന് ഇടനാഴിയിലേക്ക് ഒഴികിയെത്തി,
കൊമേര്സ് ബ്ലോക്കിലെ ആദ്യത്തെ നിലയില് പഴയ ക്ലാസ്സിന്റെ വരാന്തയില് നിന്ന് താഴെ മുറ്റത്തെ കിണറിലേക്ക് നോക്കി നില്ക്കേ അവന് ഓര്ക്കാന് ശ്രമിച്ചു...
ഇരുപത്തിയഞ്ചു വര്ഷം മുന്പ്, ഇവിടെ നിന്ന് അമ്പരപ്പോടെ താഴേക്ക് നോക്കിനിന്ന രണ്ടു കുട്ടികളെ.... അതിലോരുവാന് കാലയവനികക്കുള്ളില് മറഞ്ഞു....
ഇവിടെ എവിടെയൊക്കയോ മറന്നു വെച്ച ചിരികളെ...
ഒരുമിച്ചു കാട്ടിയ കുസൃതികള്...
ഒരു പ്രണയ ലേഖനം കൊടുക്കാന് കെല്പ്പില്ലാത്ത എന്നെ കളിയാക്കി ചിരിച്ചവന്...
ഇന്ത്രുകോയന്റെ കടയില് നിന്ന് വാങ്ങുന്ന വില്സിനു വരി നില്ക്കുന്ന കല്ലിലിരിക്കുന്ന സുന്ദരന്മാര്.... കമന്റടി കേട്ടിട്ടും കേള്ക്കാതെ പോകുന്ന സുന്ദരിമാര്.....
കാന്റീനിലേക്കുള്ള വഴിയില് പ്രൊഫസറുടെ സ്കൂട്ടര് കാറ്റൊഴിച്ചുവിട്ട വികൃതി....
ചായ കൊണ്ട് വെക്കുന്നതിനിടയില് ചിരപരിചിതമായ ചിരിയോടെ മൊയമുട്ടി ചോതിച്ചു: സുഖം തന്നെയല്ലേ, ഇന്നു ആരുടെ പറ്റിലാണ് ചായ.... കാശുണ്ടെങ്കിലേ ചായയുള്ളൂ..... എന്തു പറഞ്ഞാലും ചായ ഉടന് വരും, സ്നേഹമുള്ള മനുഷ്യന്.
ഓര്മ്മകള് പഴയ ഋതുക്കളിലേക്ക് ഒരു മടക്കയാത്ര നടത്തി.
ചീനിമരത്തില് നിന്നും കൊഴിഞ്ഞ മഞ്ഞയിലകള് ചവിട്ടി മുന്നോട്ടു നീങ്ങിയപ്പോള് കോഴിക്കള്ളനും പൊട്ടനും രാമനും ലോകം കീഴടക്കിയ സന്തോഷത്തോടെ ഓടിവരുന്നു...
ഡാ നമ്മുടെ തടിയനെ കണ്ടില്ലല്ലോ ഇന്ന്.... ക്ലാസ്സ് വിടാന് നേരത്ത് അവനിങ്ങെത്തും.... ക്ലാസ്സില് കയറാനല്ലല്ലോ വരുന്നത്..!
പഴയ ഒരു വീഡിയോ കാസറ്റ് റിവൈന്റ് ചെയ്തപോലെ ഓരോ കാഴ്ച്ചകള് മുന്നിലൂടെ കടന്നു പോയി.....
ഡാ ചാണ്ടി നീയങ്ങ് ഒറ്റയ്ക്ക് നേരത്തേ പോയി അല്ലേ... പ്രിയ ശരത്കുമാര് നിന്നെ ഞങ്ങളെല്ലാവരും അങ്ങനെയല്ലേ വിളിച്ചിരുന്നത്...
കാലയവനികക്കുള്ളില് ഓടിമറഞ്ഞ കൂട്ടുകാരാ....
അവിടെയെങ്ങനാ നെറ്റ് ഒക്കെ സ്പീഡ് ഉണ്ടോ.... ?
ഇന്ബോക്സില് വരാന് വിലക്കുണ്ടാവും അല്ലേ .... ?
സമയം അടുത്തു വരുന്നു എല്ലാവര്ക്കും, ഇന്നു നീ നാളെ ഞാന് എന്നല്ലേ ?
കാലം എല്ലാ വേനലിലും വഴി തെറ്റാതെ വന്നു ഇലകള് പൊഴിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കും ....
നീയിനി ഒരിക്കലും വരില്ലല്ലോ പണ്ട് ഓടി നടന്ന ആ മുറ്റത്തേക്ക് ഓര്മകളുടെ കനികളായി വെറുതേ പൊഴിയാന്.......
https://www.facebook.com/isakkisam?ref_type=bookmark
ആ വഴികള്, ചുവരെഴുത്തുകള്, മുന്നിലെ റൌണ്ടിലുള്ള പൂന്തോട്ടം,മൊസാണ്ട പൂക്കളുടെ ചെടികള്,വെള്ള നിറത്തില് നീളത്തിലുള്ള കെട്ടിടം,
തിരക്കിനിടയിലും ഏകാന്തമായ തുരുത്തുകളെ ഒളിപ്പിച്ചു വെക്കുന്ന ഇടനാഴികള്,
ടെന്നീസ് കോര്ട്ടിന് പിറകില് നിന്ന് ഹൈഡ്രജന് സള്ഫൈഡിന്റെ മണം ഫിസിക്സ് ലാബില് നിന്ന് ഇടനാഴിയിലേക്ക് ഒഴികിയെത്തി,
കൊമേര്സ് ബ്ലോക്കിലെ ആദ്യത്തെ നിലയില് പഴയ ക്ലാസ്സിന്റെ വരാന്തയില് നിന്ന് താഴെ മുറ്റത്തെ കിണറിലേക്ക് നോക്കി നില്ക്കേ അവന് ഓര്ക്കാന് ശ്രമിച്ചു...
ഇരുപത്തിയഞ്ചു വര്ഷം മുന്പ്, ഇവിടെ നിന്ന് അമ്പരപ്പോടെ താഴേക്ക് നോക്കിനിന്ന രണ്ടു കുട്ടികളെ.... അതിലോരുവാന് കാലയവനികക്കുള്ളില് മറഞ്ഞു....
ഇവിടെ എവിടെയൊക്കയോ മറന്നു വെച്ച ചിരികളെ...
ഒരുമിച്ചു കാട്ടിയ കുസൃതികള്...
ഒരു പ്രണയ ലേഖനം കൊടുക്കാന് കെല്പ്പില്ലാത്ത എന്നെ കളിയാക്കി ചിരിച്ചവന്...
ഇന്ത്രുകോയന്റെ കടയില് നിന്ന് വാങ്ങുന്ന വില്സിനു വരി നില്ക്കുന്ന കല്ലിലിരിക്കുന്ന സുന്ദരന്മാര്.... കമന്റടി കേട്ടിട്ടും കേള്ക്കാതെ പോകുന്ന സുന്ദരിമാര്.....
കാന്റീനിലേക്കുള്ള വഴിയില് പ്രൊഫസറുടെ സ്കൂട്ടര് കാറ്റൊഴിച്ചുവിട്ട വികൃതി....
ചായ കൊണ്ട് വെക്കുന്നതിനിടയില് ചിരപരിചിതമായ ചിരിയോടെ മൊയമുട്ടി ചോതിച്ചു: സുഖം തന്നെയല്ലേ, ഇന്നു ആരുടെ പറ്റിലാണ് ചായ.... കാശുണ്ടെങ്കിലേ ചായയുള്ളൂ..... എന്തു പറഞ്ഞാലും ചായ ഉടന് വരും, സ്നേഹമുള്ള മനുഷ്യന്.
ഓര്മ്മകള് പഴയ ഋതുക്കളിലേക്ക് ഒരു മടക്കയാത്ര നടത്തി.
ചീനിമരത്തില് നിന്നും കൊഴിഞ്ഞ മഞ്ഞയിലകള് ചവിട്ടി മുന്നോട്ടു നീങ്ങിയപ്പോള് കോഴിക്കള്ളനും പൊട്ടനും രാമനും ലോകം കീഴടക്കിയ സന്തോഷത്തോടെ ഓടിവരുന്നു...
ഡാ നമ്മുടെ തടിയനെ കണ്ടില്ലല്ലോ ഇന്ന്.... ക്ലാസ്സ് വിടാന് നേരത്ത് അവനിങ്ങെത്തും.... ക്ലാസ്സില് കയറാനല്ലല്ലോ വരുന്നത്..!
പഴയ ഒരു വീഡിയോ കാസറ്റ് റിവൈന്റ് ചെയ്തപോലെ ഓരോ കാഴ്ച്ചകള് മുന്നിലൂടെ കടന്നു പോയി.....
ഡാ ചാണ്ടി നീയങ്ങ് ഒറ്റയ്ക്ക് നേരത്തേ പോയി അല്ലേ... പ്രിയ ശരത്കുമാര് നിന്നെ ഞങ്ങളെല്ലാവരും അങ്ങനെയല്ലേ വിളിച്ചിരുന്നത്...
കാലയവനികക്കുള്ളില് ഓടിമറഞ്ഞ കൂട്ടുകാരാ....
അവിടെയെങ്ങനാ നെറ്റ് ഒക്കെ സ്പീഡ് ഉണ്ടോ.... ?
ഇന്ബോക്സില് വരാന് വിലക്കുണ്ടാവും അല്ലേ .... ?
സമയം അടുത്തു വരുന്നു എല്ലാവര്ക്കും, ഇന്നു നീ നാളെ ഞാന് എന്നല്ലേ ?
കാലം എല്ലാ വേനലിലും വഴി തെറ്റാതെ വന്നു ഇലകള് പൊഴിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കും ....
നീയിനി ഒരിക്കലും വരില്ലല്ലോ പണ്ട് ഓടി നടന്ന ആ മുറ്റത്തേക്ക് ഓര്മകളുടെ കനികളായി വെറുതേ പൊഴിയാന്.......
https://www.facebook.com/isakkisam?ref_type=bookmark
No comments:
Post a Comment